Η Ανόρθωση κέρδισε μέσα στο Τσίρειο κόντρα σε ΑΕΛ, Απόλλωνα. Ήταν μεγάλες νίκες, όχι όμως τόσο όσο η νέα επικράτηση επί του εκ Λεμεσού ομόχρωμου της.
Η Ανόρθωση δεν έθελξε, στο πιο μεγάλο μέρος του αγώνα έπαιζε 2ο ρόλο, αλλά είχε άλλα θετικά.
Μετά από καιρό και ίσως όσο ποτέ πριν, έβγαζε αύρα ομάδας. Συμπαγούς, ενωμένης, συγκεντρωμένης, αποφασισμένης να παλέψει σε κάθε σπιθαμή του γηπέδου. Κάπου εκεί υπενθύμισε πως έχει εκείνο το μέταλο. Εξαιρετικά σημαντική εικόνα αν έχουμε υπόψη το κλίμα των τελευταίων εβδομάδων.
Πήρε μία νίκη που τονώνει ηθικό και αξιοπρέπεια. Μία νίκη που τη φέρνει πολύ πιο κοντά στην εξάδα και κυρίως τη κρατά με προοπτική για την ποθητή 4η θέση.
Μία νίκη δε λύνει με μιας τα προβλήματα, αλλά μπορεί να αποφέρει ηρεμία και βάση για δημιουργία δυναμικής. Την έχει ανάγκη η "Κυρία" που με τις ενέσεις των Στεφανέλι, Ουζόχο μπορεί να ελπίζει.
