Σαφώς και για την ΑΕΚ ο στόχος δεν ήταν η 3η θέση της βαθμολογίας. Η ομάδα είχε όλη τη προοπτική να διεκδικήσει φέτος τη πρωτιά, αλλά πληρώνει το κακό διάστημα Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου, όπου οι συνεχείς απώλειες την έφεραν όχι απλά μακριά από τη κορυφή, αλλά και σε κάποια στιγμή την έβαλαν σε σενάρια απώλειας και της 6άδας.
Το πιο σημαντικό από εκεί και πέρα είναι η ανάκαμψη της. Επί ημερών Ιντιακέθ αντέδρασε, είναι αήττητη και κυρίως κατάπιε την τεράστια διαφορά από τη 3η θέση , που ισούται με εξασφαλισμένη ευρωπαϊκή θεώρηση.
Μπορεί λίαν συντόμως αυτά τα δεδομένα να ανατραπούν (ανάλογα με το κύπελλο), όμως στη παρούσα στιγμή η ΑΕΚ θέλει να συνεχίσει να δουλεύει για τον εαυτό της. Είναι δύο βαθμούς πίσω από την ΑΕΛ, άρα στη μαθηματική πράξη, είναι στα πόδια της να την ξεπεράσει (υπάρχει μεταξύ τους παιχνίδι),. Αυτό συνεπάγεται παράλληλα και άλλα επιτυχή αποτελέσματα.
Κάθε νίκη της ΑΕΚ είναι βήμα για τη 3η θέση και κάπως έτσι γίνεται αναγκαία η νίκη επί της Σαλαμίνας. Της ομάδας που την δυσκολεύει όσο καμία άλλη τα τελευταία χρόνια. Παρά τις απουσίες οι Λαρνακείς έχουν επιλογές και όλα τα φόντα να πάρουν το διπλό. Αμυντικά στέκουν άψογα (7 στα 8 παιχνίδια επί Ιντιακέθ με μηδέν παθητικό), επιθετικά είναι ομάδα που με τη χημεία και την ποιότητα της μπορεί να επιβληθεί και να σκοράρει. Είναι δύσκολη η αποστολή της, αλλά στην ΑΕΚ έχουν μάθει και ανταποκρίνονται.
