Δεν γνωρίζουμε αν είναι θέμα τύχης ή όχι αλλά οι δύο τελευταίες ήττες της Νέας Σαλαμίνας προήλθαν από την ΑΕΛ σε Τσίρειο και "Αμμόχωστος", αντίστοιχα. Η διαφορά από το παιχνίδι της 17ης Φεβρουαρίου ήταν ότι σ’ κείνο το ματς, η Σαλαμίνα σκόραρε δύο γκολ και πίεζε για να φύγει με το διπλό, σε αντίθεση με το ματς του Σαββάτου που δεν κατάφερε να βρει το δρόμο προς τα δίχτυα.
Είχε δίκιο ο Σάββας Πουρσαϊτίδης που είχε δηλώσει μετά τον αγώνα ότι όποια ομάδα σκόραρε θα έπαιρνε και τη νίκη, έτσι και έγινε στην τελική. Η ήττα αυτή σίγουρα δεν αναιρεί τίποτα απ' όλα όσα πετύχει μέχρι στιγμής το οικοδόμημα της Νέας Σαλαμίνας. Κανείς δεν φέρνει αντίρρηση για τα παλικάρια του Πουρσαϊτίδη, κανείς δεν θα πει αρνητικό γι' αυτό το συμπαγές σύνολο που έχει δημιουργηθεί, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει αυτή την ομάδα φέτος περί ανταγωνιστικότητας.
Ο κόσμος της ομάδας θα πρέπει να νιώθει περήφανος γι' αυτά που έχει πετύχει η ομάδα του. Μία Νέα Σαλαμίνα που θα κλείσει τη χρονιά, αφήνοντας υποσχέσεις και ελπίδα για ακόμη κάτι καλύτερο τη νέα σεζόν. Η έξοδος στο Τσίρειο για την 5η αγωνιστική των πλέι οφ με αντίπαλο τον Απόλλωνα, δεν θα είναι και ότι πιο εύκολο, με την πίεση να είναι περισσότερο στον αντίπαλο και όχι στη Νέα Σαλαμίνα. Ένας παράγοντας που ίσως παίξει το δικό του ρόλο.
