Το… ασημικό δεν ήταν το μόνο κέρδος

Ήταν ένα παιχνίδι ιδιαίτερων συνθηκών. Από κάθε άποψη. Το πρώτο μετά την αποδέσμευση του προπονητή του πρωταθλήματος (Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ).

Με υπηρεσιακό τεχνικό στον πάγκο (Κωνσταντίνος Μακρίδης) και το νέο αφεντικό (Νταβίντ Καταλά) στην κερκίδα.

Με μια πρωτοεμφανιζόμενη ενδεκάδα, απέναντι σ’ έναν αντίπαλο, για τον οποίο δεν υπήρχε δείγμα γραφής, λίγες ημέρες πριν την πρώτη αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό Πειραιώς.

Με ό,τι είχε συμβεί τις προηγούμενες μέρες, είναι εύκολο να αντιληφθεί κάποιος ποιο θα ήταν το κλίμα, αν ο Απόλλωνας έχανε από την Ομόνοια στην ΑΕΚ Αρένα.

Η επιδείνωση των σεισμικών δονήσεων αποφεύχθηκε. «Ο τίτλος είναι πάντα τίτλος», όπως υπενθύμισε ο Φανούριος Κωνσταντίνου, αλλά η κατάκτηση του… ασημικού δεν ήταν το μόνο κέρδος.

Οι πρωταθλητές «αγόρασαν» πολύτιμο χρόνο και ακόμη πιο πολύτιμη ηρεμία για να προχωρήσουν στη μετάβασή τους στη νέα εποχή.

Συνάμα, παρ’ όλες τις ιδιαιτερότητες του αγώνα, κέρδισαν και κάποιους παίκτες, οι οποίοι με την εμφάνισή τους έδειξαν ότι είναι έτοιμοι να βοηθήσουν προσφέροντας ποιοτικό βάθος.

Ο Βουκασίν Γιοβάνοβιτς δέσποσε στα μετόπισθεν, ο Αρτυματάς ήταν ένας ουσιαστικός παρτενέρ, ο Παναγιώτου έδωσε πολύτιμες λύσεις στα αριστερά, ο Μαυρίας συνεισέφερε (και) επιθετικά.

Ο Σαχάρ άφησε καλές εντυπώσεις, ο Βα άφησε υποσχέσεις για όταν θα αφήσει οριστικά πίσω του το μακρύ διάστημα απραξίας.

Ο Καταλά στην κερκίδα διαπίστωσε το προφανές: δεν παραλαμβάνει καμμένη γη, αλλά μια ομάδα δουλεμένη και με προοπτική. Η πρόκληση είναι να τη διαχειριστεί καλύτερα και να πετύχει περισσότερα από τον προκάτοχό του. Ο πήχυς για τον Ισπανό είναι (πολύ) ψηλά.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο