Έδειξε σημεία ζωής ο Απόλλωνας και πλέον θα χτυπήσει ρέστα σε πρωτάθλημα και κύπελλο στην τελική ευθεία της σεζόν. Δεν ήταν εύκολο για το Σωφρόνη Αυγούστη και τους παίχτες του να πάνε στο ΓΣΠ κόντρα στην Ομόνοια, έχοντας τη ψυχολογία στο ναδίρ και με το απουσιολόγιο ξανά γεμάτο, αλλά και νιώθοντας και επιπλέον πίεση από το -7 μετά τη νίκη του ΑΠΟΕΛ επί της Σαλαμίνας.
Τα κατάφεραν όμως. Πήραν μια σημαντική νίκη, έβγαλαν αντίδραση και έστειλαν μήνυμα ότι θα το παλέψουν μέχρι τέλους… Δεν έθελξε με την απόδοση του ο Απόλλωνας, αλλά τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια. Εκείνο που έπρεπε να κάνει το έκανε και με το παραπάνω. Πήρε από την αρχή τον έλεγχο του αγώνα, επιδίωξε την κατοχή και ευτύχησε να προηγηθεί νωρίς. Από εκεί και πέρα διαχειρίστηκε χωρίς πρόβλημα το παιχνίδι, φτάνοντας και σε δεύτερο γκολ, με τον Ψύχα να στέλλει ξανά μήνυμα στον Αυγουστή ότι μπορεί να τον εμπιστευτεί και στα δύσκολα που έρχονται. Κυρίως, όταν επιθετικά η ομάδα έχει χάσει προ πολλού την φρεσκάδα της.
Αν κάτι δεν πήγε καλά για τον Απόλλωνα ήταν μετά το 2-0. Λίγο η χαλάρωση και μάλλον αρκετά η αναγκαστική αλλαγή του Σακέτι, έδωσαν την ευκαιρία στην Ομόνοια να τον απειλήσει ουκ ολίγες φορές. Δεν είναι υπερβολή, αλλά και ούτε θεωρείται γραφικό να λέγεται ότι ο ανασταλτικός μηχανισμός του Απόλλωνα πάει περίπατο, όταν απουσιάζει ο Σακέτι (ιδίως όταν λείπει και ο Χάμπος). Ενδεικτικό τούτου, είναι το γεγονός ότι η Ομόνοια τελείωσε το ημίχρονο χωρίς τελική προσπάθεια και στην επανάληψη πρόλαβε και έκανε μια δεκάδα (5 στον στόχο).
Δεν θα λυθούν, βεβαίως, όλα τα θέματα του Απόλλωνα με μια νίκη επί της Ομόνοιας. Παίρνει όμως βαθιά ανάσα, κυρίως ψυχολογική, είδε και τους Στυλιανού και Καραγιόλ να επιστρέφουν και πλέον θα φανεί αν έχει αρκετό γκάζι στο ρεζερβουάρ, για να πατήσει στην τελική ευθεία… Διάθεση και πίστη υπάρχουν πάντως και είναι πολύ σημαντικό.
