Πάφος και Ανόρθωση, εκτός από ομάδες του Top6 της περασμένης περιόδου, ήταν δύο σχετικά παρεμφερείς αντίπαλοι για τον ΑΠΟΕΛ.
Διαβάστε επίσης:
Αμφότερες άλλαξαν προπονητή, προχώρησαν σε πολυάριθμες προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ και δεν είχαν ευρωπαϊκούς αγώνες στα πόδια τους το περασμένο καλοκαίρι.
Έναντί τους οι «γαλαζοκίτρινοι» είχαν πλεονέκτημα δεσίματος, ομοιογένειας και αγωνιστικού ρυθμού, ωστόσο αυτό δεν τους ώθησε σε δύο νίκες, συνεπώς το «διπλό» στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» οφείλεται αλλού.
Από την πρώτη στη δεύτερη αγωνιστική ο Σωφρόνης Αυγουστή προχώρησε σε μισή ντουζίνα αλλαγές στο αρχικό σχήμα. Εξ αυτών υποχρεωτικές ήταν μόνον οι δύο, καθώς Ντβάλι και Βιγιαφάνιες είχαν τραυματιστεί στον αγώνα με την Πάφο.
Οι άλλες τέσσερις αλλαγές αφορούσαν τα άκρα της άμυνας και τις θέσεις μπροστά από αυτήν. Σεμπάκ και Γουίλερ προτιμήθηκαν έναντι των Σούσιτς και Φεράρι, ενώ στις θέσεις «6» και «8» έπαιξαν οι Κονσταντίνοβ και Σατσιάς επιτρέποντας την προώθηση του Ντάλσιο στο «10» (αντί του Μπλουμ).
Ο φουλ επιθετικός προσανατολισμός κόντρα στην Πάφο έδωσε τη θέση του σ’ έναν πολύ πιο ισορροπημένο, ο οποίος έφερε πιο εύρυθμη λειτουργία του συνόλου και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Ο Αυγουστή άντλησε από την αναμέτρηση της πρεμιέρας τα απαραίτητα συμπεράσματα και διδάγματα, έλαβε τις σωστές αποφάσεις και δικαιώθηκε με την… άλωση του «Αντώνης Παπαδόπουλος».
Το επικείμενο ντέρμπι με τον Άρη, ωστόσο, είναι ουσιωδώς διαφορετικό. Τόσο λόγω του βαθμού ετοιμότητας του αντιπάλου (σ.σ. άρχισε εξ ίσου νωρίς την προετοιμασία του λόγω ευρωπαϊκών υποχρεώσεων) όσο και της εικόνας του στις πρώτες δύο αγωνιστικές.
Ο ΑΠΟΕΛ καλείται, συνεπώς, να προσαρμοστεί και να προετοιμαστεί αναλόγως.
