Αμέτρητα τα φετινά προβλήματα της Ομόνοιας και ένα εξ΄αυτών, ίσως το πιο απρόσμενο ήταν αυτό του Μαρκ Ντάρμπισαϊαρ. Για 2 χρόνια έκανε «παπάδες» στην επίθεση, ήταν ο αγαπημένος της εξέδρας και ο νο1 έγνοια για την κάθε αντίπαλη άμυνα. Ακόμη με το «τριφύλλι» σε αποσύνθεση. Εντούτοις αν και ξεκίνησε φέτος νορμάλ (γκολ στο 2ο παιχνίδι), όλα πήγαν στραβά. Λίγο το χαμένο πέναλτι με τον Απόλλωνα, λίγο οι δύο τραυματισμοί, λίγο ένα προσωπικό θέμα που τον απασχόλησε, η αφλογιστία όταν ξεκινούσε βασικός και στη συνέχεια η επιλογή Αναστασίου να τον κρατάει στο πάγκο, δημιούργησαν όλο το σκηνικό. Είναι ένα θέμα που απασχολεί και θα απασχολήσει. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι στον προγραμματισμό της προηγούμενης σεζόν η 11άδα ξεκινούσε από τον Ντάρμπισαϊαρ, ενώ ήταν η κεντρική φιγούρα του συλλόγου, το σήμα κατατεθέν. Η κατάσταση τώρα και λογικά τον Μάιο είναι διαφορετική.
Το ένστικτο και η ικανότητα στο γκολ δεν χάνεται. Σχεδόν όλοι οι σκόρερ περνάνε μία περίοδο κάμψης. Ακόμη και ο Ράουφμαν την είχε σε μία χρονιά, αν συνέκρινε κάποιος τότε τους αριθμούς με τις υπόλοιπες. Σωστό, πως η πτώση του Ντάρμπισαϊαρ ήταν υπερβολική. Αλλά όλοι ξέρουν πως αν η μπάλα πηγαίνει στο κουτί, ο Ματ μπορεί όσο λίγοι να κάνει την… υπόλοιπη δουλειά, ειδικά μόλις πάρει μπρος. Αυτή η σπάνια ικανότητα δεν μπορεί να την αφήνει κάποιος κατά μέρος. Την ίδια στιγμή υπάρχει η 2η ανάγνωση. Ο Ματ υστερεί σε άλλους τομείς. Στο κράτημα και στο σπάσιμο μπάλας, στην ατομική ενέργεια. Στοιχεία που χρειάζονται όταν μία ομάδα θέλει να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής, με εναλλαγές θέσεων και γρήγορες μεταβιβάσεις όταν πλησιάζει την αντίπαλη περιοχή. Λογικά ομιλούντες, γι΄αυτό ο Αναστασίου προτιμούσε τον Ραμίρεζ. Συν ότι στα μάτια του Ελλαδίτη τεχνικού ο Κοσταρικανός φάνταζε πιο φορμαρισμένος από τον Άγγλο. Ας μην επεκταθούμε άλλο σε αυτό.
Όπως και να είναι. Ο Ντάρμπισαϊαρ ήταν και θα είναι φορ συγκεκριμένης κοπής. Η χρονιά τελειώνει, η επόμενη πλησιάζει, η εικόνα για τον Άγγλο φορ υπάρχει και είναι τριετούς διάρκειας. Δεν μπορεί να διαγραφεί η κακή τρέχουσα σεζόν και να μείνουν σαν κριτήριο οι δύο προηγούμενες, αλλά ούτε είναι ορθό να συμβεί το αντίθετο.
Με δύο λόγια, το κεφάλαιο Ματ, πρέπει να τύχει ειδικής εκτίμησης στο σχεδιασμό της ομάδας 19-20. Λαμβάνοντας υπόψη ολόκληρο το πακέτο, θα πρέπει να καθοριστεί άψογα ο ρόλος του, από καθαρά αγωνιστική άποψη. Είναι επίσης σημαντική η δική του προσέγγιση και θέληση στην όλη υπόθεση, στο όλο πρότζεκτ της χρονιάς. Όπου επαναλαμβάνουμε τα πράγματα δεν μπορεί να είναι τα ίδια.
