Η δικαίωση κάθε ΑΕΚτζή: Από τη Νήσου στην Ευρωπαία «Αρένα» Φεβρουαρίου!

Στάθμευσα έξω από την «Αρένα» στις 18:00, να κατέβω για δουλειά. Εκείνη την ώρα ήταν το ηλιοβασίλεμα και ξεπρόβαλλε μπροστά το γήπεδο, επιβλητικό και σύγχρονο. Πέρασε από το μυαλό μου κάτι πολύ συγκεκριμένο με αφορμή αυτή την όμορφη εικόνα.

Σκέφτηκα ένα παλιό παιχνίδι στη Νήσου. Τότε που η ΑΕΚ έπαιζε με την ΜΕΑΠ στη Β’ Κατηγορία. Και λέω μονολογώντας. Ρε φίλε, τώρα η ΑΕΚ σε λίγη ώρα θα αναμετρηθεί με τη Ντιναμό Κιέβου για την πρόκρισή της από τον ευρωπαϊκό όμιλο, μπροστά στον κόσμο της, μέσα στο δικό της γήπεδο; Και ρωτώ. Αν σου το έλεγε κάποιος τότε αυτό το σενάριο, αυτή την πορεία, τι θα του έλεγες; Μάλλον να πάει να κοιταχτεί.

Που θέλω να καταλήξω; Στο ότι αν υπάρχει πλάνο, οργάνωση και υπομονή τα πάντα μπορούν να συμβούν. Η ΑΕΚ μεγαλώνει και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Δεν έχει σημασία τι πιστεύει ο καθένας για τη δυναμική του Γιουρόπα και του Κόνφερενς, δεν έχει σημασία τι πιστεύει κάποιος για τον βαθμό δυσκολίας του ομίλου. Αλλού είναι το επίκεντρο της όλης συζήτησης. Στο πως κατόρθωσε η ΑΕΚ να διαφημίζει τη Λάρνακα, να παίζει Φεβρουάριο μήνα στην Ευρώπη και να γίνεται η 2η κυπριακή ομάδα μετά τον ΑΠΟΕΛ που προκρίνεται από τον όμιλό της.

Αυτό έγινε κατορθωτό μέσα από το πλάνο. Η λέξη κλειδί κατά την άποψή μου. Η διοίκηση Άντρου Καραπατάκη δουλεύει μεθοδικά πάνω στους στόχους της. Δεν βιάζεται, δεν τρέχει περισσότερο από όσο πρέπει. Έκανε λάθη; Έκανε. Θα κάνει; Φυσικά. Αλλά βρε παιδί μου, έχω μια πάγια θέση πως λάθη ΔΕΝ κάνει ΜΟΝΟ αυτός που κάθεται στο σπίτι του και δεν ασχολείται με τίποτα.

Η «Αρένα» είναι κομβικής σημασίας. Ένας σύλλογος έχοντας το ιδιόκτητο σπίτι του, και μάλιστα σε αυτή την κατάσταση, έχει μια μεγάλη βάση για όλα τα άλλα. Η δε διαχείριση στο οικονομικό, για σεμινάριο. Και θεωρώ δεδομένο πως τις επόμενες χρονιές θα παρθεί η απόφαση να αυξηθεί και το μπάτζετ. Γιατί είναι αντιληπτό πως το βάρος έχει δοθεί και στο γήπεδο. Όταν όμως αυτό φτάσει σε κάποια φάση (πχ στέγαση Ανατολικής), θα μπορεί το μπάτζετ να αυξηθεί. Προσοχή. Δεν λέω ότι τώρα είναι δευτερευούσης σημασίας, ή ότι η διοίκηση τσιγκουνεύεται τα λεφτά. Απλά έχει προτεραιότητες. Είπαμε, πλάνο. Το ότι η ΑΕΚ πέρσι τερμάτισε 2η με μπάτζετ μικρότερο από 4-5 άλλες ομάδες τις οποίες συναγωνίστηκε, δείχνει πολλά για τον Ρόκα. Τον οποίον θυμίζω ότι η ΑΕΚ ανανέωσε μέχρι το μέχρι τον Μάιο του 2025. Άλλη μια τρανή απόδειξη ύπαρξης πλάνου. Ανανεώνεις τον αρμόδιο για θέματα προγραμματισμού και μετά όλα τα υπόλοιπα. Και για τον Ρόκα ισχύει ότι και στην περίπτωση της διοίκησης. Έκανε λάθη και θα κάνει. Στην ζυγαριά βάλτε τα μαζί με τα σωστά και μαζί με τα αποτελέσματα και θα έχετε (θεωρώ) την απάντηση ξεκάθαρη στο μυαλό σας για το αν είναι πετυχημένος ή όχι.

Όλα αυτά τα σκεφτόμουν από την ώρα που τελείωσε η αναμέτρηση με τους Ουκρανούς στη Λάρνακα. Έβλεπες παιδιά, μεγάλους, μεσήλικες να χαμογελούν. Έβλεπες αρκετά μωρά ηλικίας 10-12 ετών να καμαρώνουν για την ομάδα τους. Βλέπετε θα είχαν πολλά να συζητήσουν με τα φιλαράκια τους στο σχολείο την επομένη. Που καιρός που οι συνομήλικοί τους μιλούσαν υπό άλλα δεδομένα. Όσοι τα έζησαν τα ξέρουν.

Έγραφε και ένας καλός φίλος το πρωί της Πέμπτης στο Facebook για μια ανάμνηση στην κερκίδα του ΓΣΠ με την Ομόνοια το 2009. Από το τότε στο τώρα. Από εκείνο το σκηνικό του σταδίου της πρωτεύουσας στη Νήσου και από τη Νήσου στην Ευρωπαία ΑΕΚ του Φεβρουαρίου. Μέσα στο δικό της γήπεδο.

Ξέρω ότι μακρηγόρησα, είναι άλλωστε ένα από τα στοιχεία μου αυτό. Σημασία έχει πλέον για την ΑΕΚ να συνεχίσει αυτή την ανοδική πορεία και η διοίκηση δείχνει πως αυτό έχει κατά νου. Με πράξεις.

Καταληκτικά, δεν χρειάζεται να γράψεις πολλά για τον κόσμο της ομάδας. Η στήριξή του και με τη Ντιναμό Κιέβου ήταν συγκλονιστική. Την ώρα που ακούστηκε από όλο το γήπεδο το «Άγνωστο», περνούσαν από το μυαλό σου τα συναισθήματα όλης της πορείας που περιέγραψα πιο πάνω. Ο ΑΕΚτζής βίωνε τη δικαίωση όλων του των κόπων. Κόσμος και οπαδοί με το τέλος έγιναν ένα. Από τον οργανωτή Μάμα, του οποίου η φωνή από συγκίνηση δεν έβγαινε (ας μην ξεχνάμε πως πριν μερικά χρόνια ήταν αυτός στην κερκίδα), μέχρι το σκηνικό έξω από τα αποδυτήρια.

Πλέον άπαντες συνεχίζουν από το πόστο τους να υπηρετούν πιστά την ΑΕΚ στοχεύοντας σε καλύτερες μέρες. Και ας μην κρυβόμαστε. Αυτό που της λείπει και αυτό που της έμεινε είναι ένα πρωτάθλημα. Όπου και θα δοθεί το βάρος από εδώ και πέρα, έχοντας ένα αγώνα ανά εβδομάδα μετά τις 3/11.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο