Ίσως με τον τίτλο να αδικούμε ολόκληρη την εμφάνιση του ΑΠΟΕΛ στο ντέρμπι. Γιατί ακόμη και όταν έδωσε χώρο στο β' μέρος, πατούσε εξαιρετικά στο γήπεδο και δεν ένιωθε ιδιαίτερο κίνδυνο. Όμως το πρώτο μέρος, τα 49' εκείνα λεπτά ήταν ένα αριστούργημα. Η βάση μίας τεράστιας νίκης, δίκαιης και εξαιρετικά σημαντικής. Η εμφάνιση «κερασάκι» μίας φοβερής πορείας σχεδόν 90 ημερών.
- Κβιλιτάια: «Η Λευκωσία είναι πορτοκαλί...»
- Γαβριήλ: «Ήθελα και δεύτερο γκολ...» (Σχόλιο για το μέλλον του)
Δεν είχε λάθος (που λέει ο λόγος) ο ΑΠΟΕΛ. Δεν είναι μόνο η υπεροχή στην ένταση και στην θέληση. Ήταν η υπεροχή σε σχεδιασμό και εκτέλεση, η ποιότητα της εκτέλεσης στην κάθε ενέργεια. Το να κερδίζεις πρώτη και δεύτερη μπάλα είναι ένα, το να συνδυάζεις απόκρουση με πάσα και τροφοδότηση είναι άλλο. Το να ανοιγοκλείνεις σαν καλοκουρδισμένο ακορντεόν μπρος πίσω είναι επίσης αξιοθαύμαστο.
Είναι αποτέλεσμα δουλειάς, προπόνησης, αφοσίωσης εδώ και μερικούς μήνες. Ένα κομψοτέχνημα τριών μηνών, που δημιουργείται από τις 27 Σεπτεμβρίου. Όταν γύρισε ο διακόπτης...
Η συνέχεια; Η διαφορά από τους διώκτες είναι εκεί. Η δυναμική είναι η ιδανικότερη μετά τον θρίαμβο στο "αιώνιο". Η ομάδα είναι ομάδα με τα όλα της. Το πρόγραμμα φαντάζει το καλύτερο δυνατό. Άρα όλα είμαι ιδανικά για την επιστροφή στην κορυφή.