Στα ζόρικα έδειξε αντοχή, θέληση και χαρακτήρα

Η ειλικρινέστατη αποστροφή του Τόμι Γένιγκεν («χρειαστήκαμε και τύχη στο δεύτερο ημίχρονο») ακυρώνει κάθε προσπάθεια ωραιοποίησης της κατάστασης.

Απέναντι στον Απόλλωνα ο Άρης πήρε μια άκρως πολύτιμη, αλλά ακόμη πιο ακραία ζόρικη νίκη και ο βοηθός του Αλεκσέι Σπιλέβσκι παρέπεμψε στην ανάλυση για την εύρεση της αιτίας που η «ελαφρά ταξιαρχία» είχε πτώση στην απόδοσή της μετά την ανάπαυλα.

Ίσως όμως το ερώτημα να μην είναι τόσο σύνθετο για να απαιτεί μια εξειδικευμένη απάντηση. Ο πρωταθλητής εισήλθε στο ντέρμπι γνωρίζοντας πως ενδεχόμενη νίκη (απλώς) θα τον διατηρούσε τρίτο, ενώ ενδεχόμενη ήττα θα τον άφηνε έκτο και μόλις στο +3 από τον Απόλλωνα, έναντι του οποίου θα υστερούσε στην ισοβαθμία.

Η εν λόγω πίεση ήλθε να προστεθεί σ’ ένα ιδιαίτερα βαρύ απουσιολόγιο (Γιαγκό, Μποάκι, Στρούσκι, Ζόκε, Μαγιαμπέλα, Σουμάνσκι), στον πάγκο κάθονταν δύο νεοφερμένοι του Ιανουαρίου (Μάτισικ, Αμπουμπακάρ) και ο Μπαμπίκα που ένεκα της μεταγραφής του στην Τουλούζ δεν επρόκειτο να διακινδυνεύσει (συμμετοχή και) τραυματισμό.

Σε πείσμα όλων αυτών ο Άρης κατάφερε να μετατρέψει το πλεονέκτημα του αντιπάλου (δυνατό ξεκίνημα) σε δικό του και να μπει μπροστά στο σκορ. Ως την ανάπαυλα η διαχείριση ήταν πολύ καλή, αν ο Καζού εύρισκε δίχτυα στο 48’ η σεμνή τελετή θα είχε λάβει πρόωρο τέλος.

Δεν βρήκε, ο Απόλλωνας αναθάρρησε, έχασε σημαντικές ευκαιρίες και, όταν η «ελαφρά ταξιαρχία» γύρισε το σύστημα σε 3-4-3 ήλθε η αποβολή του Καζού να τη βάλει ξανά στην πίεση. Ο Μάτισικ ρίχτηκε στο ντεμπούτο του κατ’ ευθείαν στα βαθιά, αλλά οι πρωταθλητές -όπως και κόντρα στην Ομόνοια- δεν θόλωσαν, δεν πανικοβλήθηκαν, δεν χάρισαν ευκαιρίες.

Έδειξαν αντοχή, θέληση, χαρακτήρα. Ανταμείφθηκαν με τους τρεις βαθμούς και το -4 από την κορυφή. Αν η ενίσχυση από το χειμερινό παζάρι αποδειχθεί στην πράξη τέτοια, ο Άρης δεν θα έχει πει την τελευταία του κουβέντα στη μάχη για την υπεράσπιση των κεκτημένων.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο