Το δήλωσε άλλωστε και ο αντίπαλος προπονητής ότι αν το πίστευαν λίγο περισσότερο θα μπορούσαν τουλάχιστον να φύγουν με τον βαθμό της ισοπαλίας.
Οι κιτρινοπράσινοι μπήκαν στο γήπεδο και μέχρι την συμπλήρωση του πρώτου 10λέπτου έφτιαξαν τρεις κλασικές ευκαιρίες ενώ στην συνέχεια ήρθε και το γκολ. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο και ενώ ήταν εμφανές ότι η ομάδα της Λάρνακας σε κάθε της φάση ήταν επικίνδυνη, έριξε ρυθμούς και επέλεξε να περιμένει τον αντίπαλο.
Παρόμοιο ήταν και το δεύτερο ημίχρονο, με την είσοδο του Αϊτόρ και την φαντασία που διαθέτει αυτός ο ποδοσφαιριστής να αλλάζουν κάπως τα δεδομένα. Πριν την ασίστ από το φάουλ έχασε και ο ίδιος καλή ευκαιρία για το 2-0.
Είναι θετικό για την ΑΕΚ και τον κόσμο της σίγουρα που κέρδισε, έχοντας καλή εμφάνιση, αλλά είναι κρίμα να μην «τελειώνει» πιο νωρίς παιχνίδια που είναι καλύτερη από τον αντίπαλο της. Είναι ένα θέμα που ναι μεν χρίζει βελτίωσης, αλλά δεν πρόκειται κανείς να αλλάξει και την φιλοσοφία του Μπεργκ από εδώ και να πάει. Πόσο μάλλον όταν αυτή φέρνει αποτελέσματα.
Η σημερινή επικράτηση ανεβάζει την ΑΕΚ στην 4η θέση την στιγμή που η επόμενη αγωνιστική της δίνει την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τα ντέρμπι ΑΠΟΕΛ-Άρης και Πάφος FC – Ομόνοια ώστε είτε να μειώσει την απόσταση είτε να την αυξήσει.
Φτάνει να είναι η σημερινή ΑΕΚ και όχι αυτή με την ΕΝΠ. Ανασταλτικά τι να πούμε; Διατηρεί για τρίτο παιχνίδι ανέπαφη την εστία της ενώ με εξαίρεση το τέρμα από την ΑΕΛ στις 27 Οκτωβρίου, το προηγούμενο το είχε δεχτεί στις 27 Σεπτεμβρίου. Κάθε μήνας και 1 γκολ, με το Νοέμβρη να κλείνει χωρίς ο Αθανασιάδης να δεχτεί κάποιο γκολ.
