Και αυτή είναι πως αδυνατεί να «τελειώσει» το παιχνίδι με ένα δεύτερο τέρμα, αφήνοντας τον αντίπαλο στο παιχνίδι.
Καταγράφοντας απλώς τους αριθμούς, ο λεμεσιανός σύλλογος σε κανένα παιχνίδι εντός του προηγούμενου μήνα δεν σκόραρε δύο γκολ και άνω. Και ήταν πέντε παιχνίδια που έδωσε σε αυτό το διάστημα. Έβαλε από ένα σε Ομόνοια Αραδίππου, Ομόνοια και Εθνικό Άχνας και «κόλλησε» στο μηδέν με ΑΠΟΕΛ και Πάφο.
Σε σύνολο 12 αγώνων οι κυανόλευκοι της πόλης, μόλις σε τρεις αγώνες σκόραραν από δύο τέρματα. Δύο φορές με Ανόρθωση (2-0, 3-1) και μία απέναντι στην Καρμιώτισσα (3-0).
Η εξήγηση που μπορεί να δοθεί σε αυτές τις επιδόσεις -της χειρότερης επιθετικής γραμμής (μόλις 27) των πρώτων 8 (!) ομάδων του πρωταθλήματος- είναι η αντιστάθμιση με την σπουδαία επίδοση που καταγράφει ανασταλτικά επί Αυγουστή.
Και παράλληλα, οι πολλές απώλειες που έχει αγωνιστικά στο επιθετικό τρίτο, με τον Σωφρόνη να καλείται από βδομάδα σε βδομάδα να διαφοροποιεί τα πλάνα του.
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός ότι χρειάζεται να βελτιώσει τούτο το κομμάτι. Διότι δεν θα βγάζει πάντα τα «κάστανα από τη φωτιά» η αμυντική γραμμή και ο Κουν...
