Ανανίτζε: Ο «μικρός Πίρλο» έμαθε μπάλα μ’ ένα σχοινί στο λαιμό!

Άγνωστος με τον φόβο ο Τιμούρ Κετσπάγια, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής, έχει αποδείξει ότι έλκεται από τις προκλήσεις. Μία τέτοια, ενδεχομένως και από τις μεγαλύτερες στην καριέρα του, είναι και η επιχείρηση αναδόμησης και εκτόξευσης ενός χαρισματικού ποδοσφαιρικού ταλέντου, όπως ο Τζάνο Ανανίτζε.

Ο 27χρονος ξέρει μπάλα όσο λίγοι απ’ όσους αλλοδαπούς πάτησαν το πόδι τους στην Κύπρο, η πορεία του ωστόσο τα τελευταία χρόνια είναι καθοδική, ένεκα -μεταξύ άλλων- των πολλών και σοβαρών τραυματισμών του. Ο Γεωργιανός βγαίνει για πρώτη φορά εκτός του ευρύτερου χώρου της πρώην Σοβιετικής Ένωσης επιχειρώντας μια επανεκκίνηση στην καριέρα του.

Το SPORTIME παρουσιάζει όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το χειμερινό μεταγραφικό απόκτημα της Ανόρθωσης.

Η μύηση στο ποδόσφαιρο
Γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 1992 στο Κομπουλέτι της Γεωργίας, μιας πόλη στην ανατολική όχθη της Μαύρης Θάλασσας. Η μητέρα του είναι Ρωσίδα (Σβετλάνα Σακούνοβα), ο πατέρας του Γεωργιανός. Ο Αμιράν Ανανίτζε υπήρξε και ο ίδιος παίκτης και μάλιστα ονομαστός στην πατρίδα του. Θα μπορούσε να είχε παίξει στην Ντινάμο Μπατούμι, αλλά -όπως αποκάλυψε χρόνια αργότερα εμπλεκόμενος παράγοντας- «άργησε στο κρίσιμο ραντεβού, γιατί διασκέδαζε με γυναίκες». Στην Κομπουλέτι ο Αμιράν υπήρξε πρώτα ποδοσφαιριστής και μετά προπονητής οδηγώντας στην ομάδα στην πρώτη κατηγορία, ενώ ταυτόχρονα μεγάλωνε τον Τζάνο.

Ο τελευταίος θυμάται: «Ήταν όλος ποδόσφαιρο. Με ξυπνούσε στις τέσσερις για προπόνηση. Θυμάμαι ήταν Δεκέμβριος με χιόνια στο Κομπουλέτι και εμείς πηγαίναμε στην παραλία χαράματα για προπόνηση. Ήμουν πέντε ετών και ένας περαστικός κουνούσε το κεφάλι του: “Μην βασανίζεις το παιδί. Άστο να κοιμηθεί. Πού το παίρνεις;” Και ο πατέρας μου απαντούσε γελώντας: “Θα κοιμηθεί αργότερα. Τώρα θα φτιάξουμε μεγάλα πλοία”».

Σε μια συνέντευξή του ο νυν άσος της «Κυρίας» αποκάλυψε πώς ο πατέρας του τον έμαθε να χτυπά την μπάλα. Την έβαζε σ’ ένα δίχτυ από πατάτες, του οποίου το σχοινί έδενε στο λαιμό του Τζάνο. Κάθε φορά που ο μικρός κλωτσούσε την μπάλα, εκείνη επέστρεφε σε αυτόν.

Η έξωση από την Ντινάμο Κιέβου
Ο Τζάνο έπαιζε στην Τιφλίδα, αλλά στα 14 του ο πατέρας του και ο ατζέντης του τον πήραν στην Ντινάμο Κιέβου, όπου πέρασε ένα χρόνο στις ακαδημίες και αναδείχθηκε πρωταθλητής. Όταν έλαβε κλήση από την εθνική Γεωργίας U17, ο τότε προπονητής της Ντινάμο, Ανατόλι Κροστσένκο, εξαγριώθηκε και του απαγόρευσε να πάει. Όταν συνάντησε αντίδραση από τον ατζέντης του Τζάνο, ο Κροστσένκο απάντησε: «Τότε να φύγετε από την Ντινάμο!». Ο πρόεδρος του συλλόγου, Ίχορ Σούρκις είε προτείνει στον μικρό να πάρει την ουκρανική υπηκοότητα, αλλά εκείνος αρνήθηκε.

Σύμφωνα με τον τότε ατζέντη του Ανανίτζε, Ρεβάζ Τσεμπελάτζε, εκείνη την περίοδο για τον πελάτη του είχαν ενδιαφερθεί και γερμανικοί σύλλογοι (Μπάγερν, Ντόρτμουντ), κατόπιν σύστασης του Χέρμπερτ Τσάνκερ, τότε προπονητή της εθνικής Γεωργίας U17. Εν τέλει, ωστόσο, ο Τζάνο κατέληξε στη Σπαρτάκ Μόσχας, όπου του βγήκε και το προσωνύμιο «νέος Γκιόργκι Κινκλάτζε», καθώς ό,τι του έλειπε σε φυσική ρώμη ή ύψος το αναπλήρωνε με την εξαιρετική αίσθηση του παιχνιδιού, την ακρίβεια στη μεταβίβαση και τις δαντελένιες ντρίμπλες.

Στη διάρκεια της 12ετούς παραμονής του στο μοσχοβίτικο σύλλογο δεν έλειψαν οι προτάσεις από άλλες ομάδες. Ο Τζάνο αποκάλυψε πως η Σπαρτάκ του είχε αποκρύψει πρόταση της Άρσεναλ, όταν εκείνος ήταν 17 ετών, ενώ από τις προσφορές που του έγιναν γνωστές αξιολόγησε ως καλύτερη εκείνη της Βαλένθια.

Η κατάρα των τραυματισμών
«Μόλις τον χτυπήσεις, πέφτει σαν πούπουλο», είχε πει για τον Ανανίτζε πρώην προπονητής του και η λίστα τραυματισμών του ποδοσφαιριστή αποτελεί, τουλάχιστον, πηγή αμφιβολίας για την ανθεκτικότητά του.

Την περίοδο 2010/11 έμεινε δύο μήνες εκτός με πρόβλημα στον αστράγαλο, την επόμενη χρονιά σχεδόν άλλο ένα δίμηνο λόγω οιδήματος και τη σεζόν 2012/13 έχασε άλλους δυο μήνες με ρήξη μηνίσκου. Ένας τραυματισμός στον μηρό το 2014/15 τον άφησε παροπλισμένο για σχεδόν ένα τετράμηνο, ενώ Από το 2017 έως το 2019 έμεινε συνολικά εκτός 344 ημέρες λόγω τραυματισμού στον αστράγαλο (153 ημέρες εκτός), ρήξης χιαστών (180 μέρες εκτός) και χτυπήματος στο γόνατο (ένα μήνα εκτός)!

Η χειρότερη περίοδός του
Ο ίδιος χαρακτηρίζει ως τέτοια κάθε φορά που δεν υπολογίζεται, ενώ δεν έχει πρόβλημα τραυματισμού ή φυσικής κατάστασης. Τέτοιες καταστάσεις βίωσε κυρίως στη Σπαρτάκ Μόσχας και κάποια στιγμή είχε ξεσπάσει: «Συχνά αναρωτιέμαι και δεν κατανοώ γιατί υπάρχει τέτοια συμπεριφορά. Αν ο προπονητής πιστεύει πραγματικά ότι το ποδόσφαιρο είναι για τους ψηλούς και σωματώδεις, τότε δεν υπάρχει θέμα. Αλλά δείτε πόσοι με το δικό μου σωματότυπο παίζουν 90 λεπτά. Ο Μόντριτς στη Ρεάλ, ο Σίλβα στη Μάντσεστερ Σίτι, ο Μάτα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εγώ ακόμη κρίνομαι από το ύψος και το βάρος μου. Είναι απλώς φθηνές δικαιολογίες».

Ο θάνατος του πατέρα του
Ο Αμιράν Ανανίτζε απεβίωσε το 2012. Ο Τζάνο αναπολεί: «Μόλις έμαθαν ότι χρειαζόταν μεταμόσχευση ήπατος, έσπευσαν να βρουν κλινική. Τους προσφέρθηκε εγχείρηση σε Γερμανία και Τουρκία, επέλεξαν τη δεύτερη, στο Ιζμίρ, διότι ήταν πιο κοντινή απόσταση, από το Κομπουλέτι μπορούσες να πας με το αυτοκίνητο. Δότης έγινε η μητέρα μου. Μας είπαν ότι η ανάρρωση θα διαρκούσε έξι μήνες στην κλινική. Υπήρχαν ένα σωρό περιορισμοί: όχι φιλιά, όχι αγκαλιές, μακριά από ζώα, περίπατος υποχρεωτικά με μάσκα. Έτσι πέρασαν τέσσερις μήνες, ο μπαμπάς αισθανόταν περίφημα, σαν να μην είχε κάνει περίπλοκη εγχείρηση.

Η μητέρα μου, από την άλλη, μετακινείτο ελάχιστα. Στους ανθρώπους το συκώτι έχει βάρος ένα κιλό. Η μητέρα μου έδωσε 700 γραμμάρια, κράτησε 300 για εκείνη. Το συκώτι μεγαλώνει ξανά, μετά από έξι μήνες όλα είναι φυσιολογικά. Γίνονται περιοδικές εξετάσεις, οι γιατροί λένε πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Η επέμβαση κόστισε €110.000, η Σπαρτάκ μου έδωσε τα €100.000 και κάθε μήνα μου κρατούσε €10.000 από το μισθό μου. Αλλά και η αποθεραπεία ήταν ακριβή: €5000 ανά δεκαπενθήμερο. Δημιουργούσαμε διαρκώς χρέη, οπότε ο πατέρας μου αποφάσισε: Σταματήστε να πληρώνετε. Γυρίζω σπίτι. Από την κλινική δεν είχαν αντίρρηση, το σημαντικό είναι να τηρούνται οι κανόνες. Και, κυρίως, να μην αρπάξεις κρύωμα. Όταν πρωτοείδαν τον πατέρα μου μετά την εγχείρηση οι φίλοι του, δεν μπορούσαν να καταλάβουν αν ήταν εκείνος ή εγώ! Τόσο πολύ μοιάζαμε και τόσο νέος έδειχνε. Αν δεν τους έδειχνε την ουλή από την εγχείρηση, ουδείς θα τον πίστευε. Η ουλή στο στομάχι του πατέρα μου και της μητέρας μου ήταν μεγάλη, όπως το σήμα της Μερσεντές.

Δέκα μέρες μετά πήγα να δω τον αδελφό μου να παίζει, έγινα μούσκεμα από τη βροχή. Κρύωσα, ανέβσα πυρετό. Ο πατέρας μου επίσης είχε έλθει στην Τιφλίδα. Ήμουν τρομοκρατημένος. Το πρόσωπό του ήταν χλωμό. Κάλεσα αμέσως στο Ιζμίρ, απάντησαν ότι πρέπει να πάει άμεσα στην κλινική. Τον συνόδευσαν η μητέρα μου και ο αδελφός μου, τον έβαλαν στην εντατική θεραπεία. Και μετά η καρδιά του σταμάτησε. Ήταν 49 ετών και για ένα μεγάλο διάστημα μετά από αυτό αγωνιζόμουν με αυτόν τον αριθμό στη φανέλα».

Η ευτυχέστερη στιγμή του
Ο Τζάνο γνωρίστηκε με τη νυν σύζυγό του, όταν ήταν 15 ετών. Ο γάμος τους έγινε τον Αύγουστο του 2013 και σχεδόν αμέσως ήλθε στον κόσμο η κόρη του. Ο Τζάνο χαρακτηρίζει τη γέννηση της Μία ως την ευτυχέστερη στιγμή της ζωής του. Εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στη Ροστόφ, στις 2 Μαΐου ενημερώθηκε τηλεφωνικά ότι η σύζυγός του γέννησε και λίγες μέρες αργότερα κατέκτησε το κύπελλο.

Η αποθέωση του Καρέρα


Τρία χρόνια αργότερα ο Ανανίτζε πανηγύρισε και τον τίτλο του πρωταθλητή, αυτή τη φορά με τη φανέλα της Σπαρτάκ Μόσχας και την καθοδήγηση του (πρώην βοηθού του Αντόνιο Κόντε και νυν προπονητή της ΑΕΚ Αθηνών) Μάσιμο Καρέρα. Για τον Ιταλό ο 27χρονος άσος «στάζει μέλι», όπου σταθεί κι όπου βρεθεί.

«Είμαι στο σύλλογο από το καλοκαίρι του 2007, τέτοια ομάδα όπως αυτή υπό τον Καρέρα δεν υπήρξε. Όλοι για έναν και ένας για όλους. Αυτός έφτιαξε αυτή την ατμόσφαιρα, τη λαχτάρα για μάχη, για νίκη…

Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε με τον Αλένιτσεφ, τώρα όλοι οι ποδοσφαιριστές παίζουν για τον Καρέρα. Και όταν λέω όλοι, εννοώ όλοι. Είναι πολύ δυνατός στην τακτική. Με χαλαρό τρόπο εξηγεί πώς αμύνεσαι, πώς επιτίθεσαι. Νομίζω πως όλη την ώρα δουλεύει σε τακτικές. Από την πρώτη μέρα έκανε μπαμ ότι ήθελε να νικήσεις. Ό,τι κι αν έγραφαν για παίκτες που έπρεπε να έλθουν στην ομάδα, εκείνος δεν άκουγε κανέναν. Είναι πολύ άνετα μαζί του, κάθε προπόνηση μοιάζει με διακοπές.

Ενάμισι μήνα μετά την πρόσληψή του ήλθε και μου είπε: ανοίγεις καλά τις επιθέσεις, θέλω να σε δοκιμάσω μπροστά από την άμυνα. Θα είσαι ένας μικρός Πίρλο. Και γέλασε. Είχα παίξει στη θέση αυτή και στην εθνική Γεωργίας υπό τον Τσκαντάτζε», είχε αποκαλύψει σε προ διετίας συνέντευξή του.

Έσωσε μια ζωή μιμούμενος τον Κανκάβα


Στο εναρκτήριο πρώτο παιχνίδι για τα προκριματικά του Euro2020 ο Ανανίτζε έσωσε τη ζωή του Ελβετού Φάμπιαν Σερ τραβώντας του έξω τη γλώσσα πριν την καταπιεί έπειτα από ένα χτύπημα στο κεφάλι σε μονομαχία με τον Τζεμάλ Ταμπίτζε. Ο Ανανίτζε είχε δει κάτι παρόμοιο σε αγώνα του ουκρανικού πρωταθλήματος, στον οποίο ο άσος της Ντνιεπρ Τζάμπα Κανκάβα είχε κάνει το ίδιο στον μέσο της Ντινάμο Κιέβου Όλεγκ Χούσεφ.

«Όταν κάποιος καταπιεί τη γλώσσα του πρέπει να βάλεις τα δάχτυλά σου στο στόμα του. Τίποτε περίπλοκο. Όταν το έκανα, οι γιατροί ήλθαν τρέχοντας. Όλοι μου γράφουν ευχαριστήρια γράμματα, ακόμη και από την Αγγλία, αλλά δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο».

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο