Η αντίδραση του Απόλλωνα μετά το απρόσμενο (σε χρόνο) προβάδισμα του Εθνικού ήταν οργήλη. Τρία γκολ σε 13 λεπτά, πολλές ευκαιρίες και κυρίως ποδόσφαιρο με ταχύτητα και κάθετη ανάπτυξη. Με άμεση μεταβίβαση και μπαλιές ξυράφι είτε στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας είτε στα δύο άκρα. Όλα αυτά με την ουσιαστική κίνηση χωρίς τη μπάλα.
Ο Απόλλωνας εφάρμοσε ιδανικά τον... ιδανικό τρόπο να σπάσει μία ομάδα μία πολυπληθή αμυντική διάταξη. Βάλτε στην εξίσωση και τους τρεις νεοφερμένους που έβαλαν το στίγμα τους και ιδού... 43 λεπτά για χειροκρότημα.
Θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει καλή διαχείριση στο δεύτερο μέρος και να μιλάμε για ένα εξαιρετικό απόγευμα αυτό της Κυριακής.
Δεν ήταν γιατί η εμφάνιση του 2ου ημιχρόνου δεν ήταν η αναμενόμενη, για να είμαστε πιο ακριβείς η διαχείριση. Έδωσε δικαιώματα στον Εθνικό να απειλήσει σε αρκετές περιπτώσεις και στο τέλος αγχώθηκε, αφού ήρθε η μείωση. Με αμφισβητούμενο και μάλλον λανθασμένο πέναλτι, αλλά η ομάδα της Άχνας είχε απειλήσει σοβαρά και προηγουμένως.
Σαφώς και η ομάδα της Λεμεσού μπορεί και καλύτερα σε θέματα διάρκειας, το έδειξε και αυτός είναι ένας από τους λόγους που κατάπιε διαφορές και μπήκε στη μάχη του τίτλου.
Τώρα έρχεται ο επαναληπτικός του ΓΣΠ με τον ΑΠΟΕΛ. Ο Απόλλωνας έχει το προβάδισμα (1-0 είναι πολύ καλό σε τέτοιες περιπτώσεις) και θα κληθεί να το υπερασπιστεί σε ένα παιχνίδι-μία χρονιά, αφού αφορά μία ολόκληρη διοργάνωση. Θα χρειαστεί ιδανική αμυντική συμπεριφορά (καλύτερη από ότι με τον Εθνικό όπου έγιναν αρκετά λάθη), μεθοδικότητα και αξιοποίηση του πλουσιότατου επιθετικού ρεπερτορίου της ομάδας).
