Το άγνωστο τρομάζει περισσότερο από το δύσκολο. Ο ΑΠΟΕΛ της περιόδου 2019/20 επιβεβαιώνει τον κανόνα. Η αξιοποίηση ενός (εκτός έδρας) ευρωπαϊκού αγώνα στη νοκ άουτ φάση του Γιουρόπα Λιγκ για πειραματισμούς εν όψει πρωταθλήματος το αποδεικνύει περίτρανα.
Η -κατά τον Μαρίνο Ουζουνίδη, υπέρμετρη- πίεση που αισθάνονται οι «γαλαζοκίτρινοι» δεν οφείλεται στη δυσχερή βαθμολογική τους θέση. Στη διάρκεια της περασμένης επταετίας έχουν βρεθεί κατά καιρούς και σε πιο ζόρικες καταστάσεις.
Αυτή η πίεση που φέρνει θολούρα και τρικυμία στο μυαλό πηγάζει από το άγνωστο, το πρωτοφανές. Τέτοιο (άγνωστο και πρωτοφανές) είναι προ των πυλών των πλέι οφ οι πρωταθλητές να μην έχουν έναν, αλλά τρεις ανταγωνιστές για τον τίτλο. Τέτοια (άγνωστα και πρωτοφανή) είναι η δυστοκία, οι εκτός έδρας επιδόσεις, οι τέσσερις αλλαγές προπονητών μέσα σε ένα εξάμηνο.
Η τεχνική ηγεσία του ΑΠΟΕΛ εκτιμά ότι το κλειδί είναι το καθάρισμα του μυαλού, η αποφόρτιση από τη συγκεκριμένη πίεση. Αν έχει δίκαιο στην εκτίμησή της, τότε οι «γαλαζοκίτρινοι» θα είναι αντιμέτωποι με το μικρότερο κακό. Και με μια κατάσταση (όχι εύκολη, αλλά πάντως) διαχειρίσιμη εν όψει πλέι οφ.
Το πράγμα ζορίζει επικίνδυνα, αν το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι αυτό. Αν η πηγή του κακού είναι π.χ. η νοοτροπία, την οποία έψεξε μετά το παιχνίδι με την Πάφο ο προπονητής της ομάδα. Ή αν η πίεση οφείλεται πρώτα και κύρια στην εντός αποδυτηρίων διαπίστωση ότι το νυν ρόστερ είναι υπερεκτιμημένο ή/και έχει σημαντικές αδυναμίες κι ελλείψεις.
Δύο εξ αυτών τις παραδέχτηκε (λόγοις και έργοις) ο Ουζουνίδης χρησιμοποιώντας τον Μιχαΐλοβιτς στον άξονα, διότι -όπως δήλωσε- το ρόστερ έχει μόνον τρεις χαφ, και τοποθετώντας τον Τάμαρι στην περιοχή, μήπως βρει λύση στην παραγωγή φάσεων και γκολ που δεν του δίνουν οι επιθετικοί της ομάδας του.
Η απάντηση στο ερώτημα θα κρίνει την έκβαση της προσπάθειας στο πρωτάθλημα και -κρίνοντας από το πόση σημασία έδωσε ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ στο επικείμενο clasico με την Ομόνοια- θα δοθεί στο αμέσως προσεχές μέλλον.
