Nίκησε και αυτό καταγράφει και ιστορία και η στατιστική. Αυτά μένουν στο τέλος. Η Ομόνοια είχε πίεση, δεδομένο. Η Ομόνοια θέλει χρόνο, επίσης δεδομένο. Όμως πρέπει επίσης ο χρόνος να είναι ωφέλιμος και όχι σχήμα λόγου.
Στο πρώτο μέρος οι "πράσινοι" πήραν θετικό πρόσημο. Πολύ θετικό στα πρώτα 20', νορμάλ στο 20'-45'. Στο 2ο μάλλον ουδέτερο, κάτι σαν ταυτόχρονο συν-πλην. Μπορούσαν να έχουν καλύτερο τέμπο και κυκλοφορία ακόμη και για τέτοια εποχή. Ενδεικτικό το ότι έστειλαν υπερβολικά πολλές σέντρες προς τα αντίπαλα καρέ, αποφεύγοντας το κάθετο ποδόσφαιρο (εξαίρεση ο Μόντες) και χωρίς να κατεβάζουν κόσμο μπροστά. Εξού και οι έντονες παρατηρήσεις Ολίβα στα μέσα της επανάληψης. Η ανάγκη διατήρησης του σκορ από ένα σημείο και μετά μέτρησε. Όμως η Ομόνοια πρέπει να ανεβάσει σταθερά και όσο νωρίτερα γίνεται το επίπεδο δημιουργίας της.
Από αμυντικής πλευράς στάθηκε καλά, έδειξε τάση να πιέζει στη μπάλα και να επανακτά κατοχή. Δεν ένιωσε κίνδυνο (δεν άφησε να δημιουργηθεί), αλλά και εδώ θα χρειαστεί βελτίωση, αφού σύντομα θα η ομάδα ενώπιον σαφώς μεγαλύτερων πιέσεων.
Η κριτική της πρεμιέρας δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ αυστηρή, ούτε υπερβολικά επιεικής. Η νίκη είναι πολύ σημαντική, τα καλά σημάδια αρκετά, τα μέτρια στοιχεία(κακά δεν υπήρξαν) δεν προκαλούν ανησυχία, αλλά δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα. Για αρχή, λοιπόν η Ομόνοια παίρνει βαθμό "καλώς".
