Το ένα μετά το άλλο τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αναστέλλουν τη δράση τους, προκειμένου να συμβάλλουν στην επιβράδυνση της εξάπλωσης του κορωνοϊού. Όποιος δεν θεωρεί ότι στο τραπέζι υπάρχει (και μάλιστα με άσους στο μανίκι) το ενδεχόμενο της οριστικής (πρόωρης) διακοπής της σεζόν, απλώς αιθεροβατεί.
Στην τηλεδιάσκεψη με τις 55 χώρες-μέλη της την ερχόμενη Τρίτη (17/3) η UEFA θα αποφασίσει κατά πάσα πιθανότατα τη μετάθεση της διεξαγωγής του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος το καλοκαίρι του 2021. Αυτό προβάλλει επί του παρόντος ο μοναδικός τρόπος να εξασφαλιστεί περισσότερος χρόνος, προκειμένου να ολοκληρωθούν -έστω και με καθυστέρηση- οι εθνικές και οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Αυτό το σενάριο, ωστόσο, προϋποθέτει ότι το αργότερα κάποια στιγμή μέσα στον Απρίλιο η μπάλα θ’ αρχίσει να κυλά ξανά. Πόσο πιθανό είναι κάτι τέτοιο; Αν αναλογιστεί κάποιος αφ’ ενός το ρυθμό διασποράς του κορωνοϊού, αφ’ ετέρου τη (μεγάλη) απόκλιση ανάμεσα στα επιβεβαιωμένα και στα πραγματικά κρούσματα, τότε η συγκεκριμένη προοπτική δεν συγκεντρώνει ιδιαίτερες πιθανότητες. Μάλλον το αντίθετο.
Ήδη η 15ήμερη αναστολή έχει φέρει στην επιφάνεια μια σειρά από κεφαλαιώδη ζητήματα, όπως π.χ. η οικονομική ζημία όλων των εμπλεκομένων με το άθλημα ή το τι μέλλει γενέσθαι με τα συμβόλαια που εκπνέουν.
Αυτά τα ζητήματα θα οξυνθούν και θα πολλαπλασιαστούν, αν δεν ολοκληρωθούν οι εγχώριες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Τι θα ισχύσει σε αυτήν την περίπτωση; Στις χώρες με τα κορυφαία πρωταθλήματα τα σενάρια ήδη δίνουν και παίρνουν. Ένα εξ αυτών προβλέπει ότι η βαθμολογία τη στιγμή της διακοπής θα θεωρηθεί τελική και βάσει αυτής θα κατανεμηθούν τίτλοι και ευρωπαϊκά εισιτήρια.
Ένα άλλο προνοεί την ολοκλήρωση των διοργανώσεων με καθυστέρηση, ακόμη και «βαθιά» μέσα στο καλοκαίρι, αν χρειαστεί. Ένα τρίτο, ακόμη πιο ακραίο, σενάριο αφορά το χαρακτηρισμό της περιόδου 2019/20 ως μηδέποτε γενομένης (άκυρης), οπότε δεν θα απονεμηθούν τίτλοι και για τα ευρωπαϊκά εισιτήρια είτε θα χρησιμοποιηθεί η βαθμολογία τη στιγμή της διακοπής ή ακόμη και η τελική της σεζόν 2018/19.
Όπως γίνεται άμεσα και εύκολα αντιληπτό, δεν υπάρχει ιδανικό σενάριο. Όλα, μηδενός εξαιρουμένου, συνοδεύονται από προβληματικές καταστάσεις. Κάποιες εξ αυτών αμιγώς αγωνιστικές (ανάδειξη πρωταθλητή, κυπελλούχου, άνοδος και υποβιβασμός), κάποιες άλλες όχι. Αν π.χ. αποφασιστεί η αύξηση των ομάδων στις κατηγορίες (σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της σεζόν, ώστε να μην αδικηθούν όσες παλεύουν για την παραμονή και την άνοδο) ή η ολοκλήρωση των διοργανώσεων μέσα στο καλοκαίρι, τότε θα δημιουργηθεί πρόβλημα στο καλεντάρι της περιόδου 2020/21 που σημειωτέον θα πρέπει να ολοκληρωθεί στα μέσα Μαΐου, προκειμένου να μπορέσει να διεξαχθεί το Euro το επόμενο καλοκαίρι.
Όλα τα προαναφερθέντα είναι απλώς μερικές πτυχές (όχι απαραίτητα οι πιο σημαντικές) του προβλήματος. Αυτή τη στιγμή ως μόνο δεδομένο προβάλλει ότι την ερχόμενη Τρίτη η UEFA και οι ομοσπονδίες-μέλη της θα κληθούν να αποφασίσουν για «το μη χείρον βέλτιστον». Η (ιστορική) ετυμηγορία τους αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
