Στον α’ προκριματικό όμιλο του Euro2024 η Κύπρος δεν είναι αουτσάιντερ λόγω του ειδικού βάρους των υπολοίπων ομάδων (Ισπανία, Νορβηγία, Σκωτία, Γεωργία), αλλά -πρώτα και κύρια- ένεκα της δικής της πενιχρής παρουσίας εδώ και χρόνια σε προκριματικές φάσεις Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, Παγκοσμίων Κυπέλλων και στο Πρωτάθλημα Εθνών.
Στο «Χάμπντεν Παρκ» ο Τιμούρ Κετσπάγια έδωσε το στίγμα του αναφορικά με την προσέγγιση αυτών των αγώνων από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Με εννέα παίκτες, των οποίων οι αμυντικές αρετές είναι υπέρτερες των επιθετικών τους, ο τακτικός προσανατολισμός ήταν ξεκάθαρος -όχι όμως και αποτελεσματικός.
Χωρίς να «ιδρώσει» ο αντίπαλος βρήκε το γκολ που ήθελε και είχε ήσυχο το κεφάλι του στα μετόπισθεν. Όταν δεν η εθνική μας, προς το τέλος, επιχείρησε να δημιουργήσει ευκαιρίες για το 1-1, οι Σκοτσέζοι έφτασαν άνετα σε άλλα δύο τέρματα -επίσης σε φάσεις που εξέθεσαν συνολικά την αμυντική λειτουργία της ομάδας.
Ο προπονητής τα απέδωσε στο περισσότερο ρίσκο που πήρε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μετά τις αλλαγές στο β’ μέρος. Έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει ότι 3 ή 4 μεσοεπιθετικοί σε μια ενδεκάδα αποτελούν αυξημένο ρίσκο. Όπως είναι δικαίωμα της πλειονότητας όσων παρακολούθησαν το παιχνίδι να έχει αντίθετη άποψη.
Από την εθνική ομάδα στη Γλασκώβη είδαμε (πολύ) λίγα πράγματα. Και το ρίσκο δεν περιλαμβανόταν σε αυτά.
