Ο Πανίκος Ιακώβου υπήρξε μια μεγάλη μορφή της Ανόρθωσης και του κυπριακού αθλητισμού με πολυδιάστατη προσφορά,όχι μόνο ως ποδοσφαιριστής,αλλά και ως αθλητής στίβου,πετοσφαιριστής, καλαθοσφαιριστής και υδατοσφαιριστής. Από πολύ μικρός έδειξε κλήση στον αθλητισμό και μαθητής ακόμα,στα 15 του χρόνια ,θα γραφτεί τον 1956 στην Ανόρθωση,αφού τον εντόπισε ο καθηγητής του στο Γυμνάσιο Αντώνης Παπαδόπουλος. Από την πρώτη χρονιά πανηγύρισε το πρωτάθλημα με την αναπληρωματική ομάδα,ενώτον επόμενο χρόνο,το 1957,προωθήθηκε από τον Αράμ Τσατιρτσιάν στην πρώτη ομάδα.
Ο Π.Ιακώβου ήταν βασικό στέλεχος της Ανόρθωσης μέχρι το 1959 πανηγυρίζοντας ένα πρωτάθλημα( 1958) και ένα κύπελλο( 1959). Τα επόμενα τρία χρόνια κατά την διάρκεια των σπουδών του στην Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών,εντάχθηκε στον Παναθηναικό,με τον οποίο πανηγύρισε την κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων,( 1960,1961,1962), διάστημα στο οποίο διατέλεσε βασικό στέλεχος και αρχηγός των Εθνικών ομάδων Νέων και Ελπίδων της Ελλάδας. Το 1962 σε ηλικία 21 χρόνων,μετά το πέρας των σπουδών του,επέστρεψε στην Κύπρο όπου διορίστηκε καθηγητής Σωματικής Αγωγής. Φόρεσε ξανά την φανέλα της Ανόρθωσης και αγωνίστηκε μέχρι το 1970,έχοντας την χαρά να πανηγυρίσει ακόμα ένα πρωτάθλημα( 1963),ένα κύπελλο( 1964),και μια Ασπίδα Πάκκου( 1964). Διετέλεσε και αρχηγός της ομάδας παίζοντας σε μια μεγάλη ομάδα με άλλα γνωστά ονόματα όπως οι Πάπυρος, Πάμπος, Καράς, Ζάγκυλος, Σιαήλης, Σιάηλος, Σιαλής, Άσπρου, Πιερής, Ζέμπασιης, Άντης, Βοσκαρής, Οδυσσέως, Κοβής, Αττάς, κ.α.
Στα 29 του χρόνια ο Πανίκος Ιακώβου τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα έχοντας καταγράψει στην ‘’Κυρία’’ 177 συμμετοχές και 6 τέρματα και πανηγυρίζοντας δύο πρωταθλήματα,δύο κύπελλα και μια Ασπίδα,έχοντας 11 επίσημες εμφανίσεις με την Εθνική μας ομάδα στην οποία ήταν βασικό στέλεχος το 1960-69,περίοδο στην οποία η ΕΑΚ τον ανακήρυξε καλύτερο ποδοσφαιριστή της Εθνικής Κύπρου. Ένας κορυφαίος κεντρικός αμυντικός,με μεγάλη αντίληψη και εξαιρετικές τοποθετήσεις και επεμβάσεις,πολύ καλές πάσες και δυνατό σουτ. Δεν ήταν ο σκληροτράχηλος αμυντικός αλλά με το μυαλωμένο παιχνίδι του και την καλή τεχνική του, μάρκαρε έξυπνα τους αντιπάλους επιθετικούς εξουδετερώνοντας τους με ευκολία. Ξεχώριζε για το ήθος και τον αδαμάντινο χαρακτήρα του. Ο Π.Ιακώβου ήταν ταυτόχρονα δεινός κολυμβητής,παγκυπριονίκης και το 1968 ο Σύνδεσμος Αθλητικογράφων τον ανέδειξε κορυφαίο κολυμβητή της δεκαετίας. Για σειρά ετών ήταν προπονητής του Ναυτικού Ομίλου Αμμοχώστου και ανέδειξε πλειάδα κολυμβητών και κολυμβητριών. Διακρίθηκε επίσης σε καλαθόσφαιρα και πετόσφαιρα με την ομάδα της Ανόρθωσης, ενώ ασχολήθηκε και με τον κλασσικό αθλητισμό κερδίζοντας πολλές διακρίσεις. Στην πέμπτη τάξη του Γυμνασίου κατέρριψε το παγκύπριο ρεκόρ στον ακοντισμό και το 1959 αναδείχθηκε πολυνίκης αθλητής. Σε όλα τα αθλήματα η παρουσία του δεν ήταν τυπική αλλά πρωταγωνιστική. Μετά το τέλος της καριέρας του ακολούθησε μια επίσης σπουδαία προπονητική καριέρα. Σαν προπονητής κατέκτησε με την Ανόρθωση το κύπελλο το 1971,ανέβασε τον ΑΣΙΛ Λύσης το 1974 στην Α’ Κατηγορία ενώ εργάστηκε σε Απόλλωνα,ΕΠΑ και όλες τις Εθνικές ομάδες,μένοντας για εννέα χρόνια στην Εθνική Ανδρών.
Ο Πανίκος Ιακώβου,που έφυγε δυστυχώς νωρίς από τη ζωή, υπήρξε και ένας εξαίρετος καθηγητής Φυσικής Αγωγής, υπηρετώντας με αφοσίωση την εκπαίδευση για 35 χρόνια. Για την πολυδιάστατη προσφορά του στον αθλητισμό και την παιδεία τού απονεμήθηκαν πολλές τιμητικές διακρίσεις σε Κύπρο και Ελλάδα. Η μεγαλύτερη ήταν εκείνη που του απονεμήθηκε από την ΟΥΕΦΑ για την προσφορά του στο κυπριακό ποδόσφαιρο, ως ποδοσφαιριστής, προπονητής, ομοσπονδιακός προπονητής και διευθυντής της σχολής προπονητών.
