Η Εθνική Ελλάδος έχασε και από την Ισπανία, ίσως στο πιο βατό παιχνίδι από τα τρία που είχε να δώσει στον όμιλο και πλέον τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για την ομάδα μας. Για ακόμα ένα παιχνίδι, οι παίκτες του Βασίλη Σπανούλη κυνηγούσαν στο σκορ, εξαιτίας του κακού δεύτερου δεκαλέπτου που έκαναν, έφεραν τον παιχνίδι στα μέτρα τους, αλλά εκεί 2-3 αποφάσεις που μάλλον ήταν βιαστικές, δεν τους επέτρεψαν να πάρουν την νίκη.
Καλό ξεκίνημα αλλά… Γιουλ
Η Ελλάδα με την εικόνα που εμφάνισε στο πρώτο δεκάλεπτο, γέμισε με αισιοδοξία τον κόσμο που παρακολουθούσε το παιχνίδι, μέχρι την στιγμή που εμφανίστηκε ο δαίμονας μας, ο τεράστιος αυτός παικταράς, Σέρχιο Γιουλ. Κόντρα στο μομέντουμ του αγώνα, με καθαρά προσωπικές ενέργειες, με τα δικά του μανταρίνια, που πλέον δεν μπορεί να τα ονομάζουμε τυχερά, αφού τα έχει βάλει καμιά 150ρια φορές, γύρισε το παιχνίδι, αλλά το κυριότερο, έδωσε αυτοπεποίθηση στους συμπαίκτες του. Η Εθνική άρχισε να καταρρέει αμυντικά και το ημίχρονο, ήρθε ως λύτρωση κατά ένα τρόπο.
Οι Ισπανοί είχαν επιλέξει, όπως όλες πλέον οι ομάδες, να χτίσουν ένα τείχος για τον Γιάννη και να εκμεταλλευτούν την διαχρονική αδυναμία του Ελληνικού μπάσκετ στο σουτ. Αυτό έγινε από την πρώτη πρώτη φάση του αγώνα όπως φαίνεται παρακάτω
Ο παίκτης του Καλάθη, παρότι είναι από την δυνατή πλευρά, πάει και δίνει άμεσα βοήθεια στον Αλντάμα, αδιαφορώντας εντελώς για τον Καλάθη και το σουτ του, ενώ και ο Λορέντζο Μπράουν έχει το νου του, με τον Ουόκαπ στην γωνία. Ήταν ξεκάθαρη τακτική του Σκαριόλο να ρισκάρει τα σουτ των δύο γκαρντ της Εθνικής και πάνω σε αυτό είχε χτίσει την αμυντική του τακτική. Όλο αυτό χάλασε με την παρουσία του Τολιόπουλου, ενός παίκτη που με την φετινή του αυτοπεποίθηση παίζει σαν φτασμένος αθλητής και με το 4/4 που έκανε έφερε την Εθνική ξανά μέσα στο παιχνίδι.
Με το ματς στην κόψη του ξυραφιού και στο σκορ στο 73-71, ο Βασίλης Σπανούλης αποφασίζει να αλλάξει τον Τολιόπουλο και να επαναφέρει τον Ουόκαπ, ξανά μαζί με τον Καλάθη. Μια αλλαγή που όχι μόνο δεν βγήκε, αλλά οι Ισπανοί το εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο και έκαναν ένα 6-0 για να πάρουν διαφορά οκτώ πόντων. Ο Τολιόπουλος επέστρεψε στα 2 λεπτά πριν την λήξη, ο Γιάννης έκανε τον σούπερμαν, όμως και πάλι, δύο χαμένα σουτ του Γιάννη και του Λαρεντζάκη, έκριναν το ματς.
Το ρίσκο του Σπανούλη
Η απόφαση που συζητήθηκε πιο πολύ από όλες, δεν είναι άλλη από την αλλαγή του Τολιόπουλου. Θέλοντας να μπω στο μυαλό του προπονητή της Εθνικής, η αλλαγή έγινε λόγω της κούρασης που φαινόταν να έχει ο Τολιό, από τα συνεχόμενα λεπτά σε μεγάλη ένταση. Τα τελευταία δύο σουτ που έκανε ίσα που έφτασαν στο στεφάνι. Σε αυτό το κομμάτι λοιπόν μάλλον έχει δίκιο. Το θέμα είναι ότι βάζει και πάλι τον Ουόκαπ, που αν έχουμε δει κάτι στα δύο αυτά παιχνίδια της Εθνικής, είναι ότι συνύπαρξη Καλάθη-Ουόκαπ δεν λειτουργεί με τίποτα για την Εθνική.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα 30 λεπτά συνολικά που έχουν παίξει μαζί οι δύο γκαρντ της Εθνικής, το σκορ είναι 47-75, δηλαδή, η Εθνική χάνει με -28 όταν βρίσκονται μαζί στο παρκέ. Φυσικά δεν χρειαζόντουσαν τα στατιστικά, για κάτι που ήταν προφανές και με το μάτι, αλλά το -28 είναι αρκετά μεγάλο, για να επιμένουμε σε αυτό το δίδυμο. Ο Σπανούλης ρίσκαρε αλλά δεν του βγήκε και αυτό είναι που μένει στο τέλος. Πλέον όλες οι ομάδες, ταμπουρώνονται στην ρακέτα σε μια λογική crowd the paint, προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν τον Γιάννη όσο πιο χαμηλά γίνεται και αφήνουν τις περιφερειακές εκτελέσεις. Δυστυχώς αυτό είναι ένα άλυτο πρόβλημα για την Ελλάδα, που δεν έχει σουτέρ για να απειλήσει. Ο Λαρεντζάκης, που πάντα με την Εθνική κάνει καλά παιχνίδια, σουτάρει στο τουρνουά με 2/12, ο Μήτογλου ακόμα δεν έχει φτάσει στο Παρίσι και έχει κακή εικόνα, ενώ ο Ουόκαπ, έχει συνολικά 3/13 σουτ. Αν θέλουμε να κερδίσουμε τους Αυστραλούς, πρέπει να μην ξοδέψουμε άλλα δεκάλεπτα με κακή άμυνα, αλλά και να παίξουμε πιο έξυπνα στην επίθεση. Δεν φτάνει μόνο το σκορ από δύο παίκτες, χρειάζεται επειγόντως και τρίτος πόλος.
Έχουμε μια ακόμα ευκαιρία, ας την κυνηγήσουμε μέχρι το τέλος και μετά να δούμε τι θα βγάλουμε.
Πηγή: Sdna.gr
