Στην περίπτωση του ΑΠΟΕΛ η πρόκριση επί της Σλόβαν Μπρατισλάβας ενδεχομένως να ερχόταν, αν ο Γερμανός διαιτητής αξιολογούσε διαφορετικά συγκεκριμένες φάσεις. Είναι όμως πολύ πιο πιθανό να έφτανε ο πρωταθλητής στο ίδιο αποτέλεσμα (πρόκριση), αν ο ίδιος εμφανιζόταν καλύτερος σε αρκετούς και σημαντικούς τομείς του παιχνιδιού του.
Όποιος δεν εθελοτυφλεί ή δεν επιθυμεί να εστιάσει στο δέντρο (χάνοντας το δάσος), διαπιστώνει ότι η απόδοση των «γαλαζοκιτρίνων» απέναντι στους Σλοβάκους δεν ήταν -στο σύνολο των 180 λεπτών (και όχι μόνο στο πρώτο ημίχρονο στο ΓΣΠ)- ουσιωδώς καλύτερη από την αντίστοιχη κόντρα στην Πέτροκουμπ.
Η αποτελεσματικότητα του ΑΠΟΕΛ μειώθηκε, η αντίστοιχη του αντιπάλου αυξήθηκε, η πρόκριση (επί των Μολδαβών) έγινε αποκλεισμός (από τη Σλόβαν). Τι πήγε λάθος με το πλάνο ή/και την εφαρμογή του σε άμυνα κι επίθεση, εναπόκειται στον Νταβίντ Γκαγέγο να το βρει και να το διορθώσει.
Απέναντι στη RFS ο πρωταθλητής (θα) έχει τον πρώτο λόγο και (θα) ορίζει τη μοίρα του, εφ’ όσον (θα) εμφανιστεί βελτιωμένος και κατάλληλα προετοιμασμένος. Προς τούτο ο Ισπανός τεχνικός οφείλει να επιταχύνει τη διαδικασία εξέλιξης και προόδου της ομάδας του.
