Όταν η ΑΕΚ κέρδιζε στις 24 Νοεμβρίου τον ΑΠΟΕΛ και έδειχνε περισσή αντοχή στο δίπολο Κύπρος-Ευρώπη , κανένας, ούτε και ο πιο απαισιόδοξος δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε. Έξι αγώνες, δύο ισοπαλίες και τέσσερις ήττες. Πρόκειται για παρατεταμένη κοιλιά, που δεν συνάδει με την ποιότητα της ομάδας, έστω και αν υπάρχει η κούραση, έστω και υπήρχαν άλλες αιτίες για κάποια αποτελέσματα, έστω και αν με την απόδοση της σε κάποια παιχνίδια, έπρεπε να έχει παραπάνω κέρδος. Οι αριθμοί είναι εκεί και είναι δυστυχώς αμείλικτοι. Όσο κολακευτικοί ήταν πριν από 40 μέρες για την ΑΕΚ, τόσο απογοητευτικοί είναι στο τελευταίο διάστημα.
Δεκαεννέα βαθμοί σε 8 αγώνες (μέχρι τη τελευταία νίκη), μόλις δύο σε έξι. Ακόμη και αν έρθει το καλύτερο σενάριο (να πάρει το ματς στα χαρτιά το ματς με τη Πάφο και να καταβάλει στο ντέρμπι τον Απόλλωνα), θα ανέβει στους 26 βαθμούς. Συγκομιδή μακράν της προσδοκώμενης, μακράν από σούμα διεκδίκησης τίτλου. Άλλωστε υπάρχει και το χειρότερο σενάριο, να μείνει κολλημένη στους 21. Σε μία τέτοια περίπτωση, έστω και αν ακούγεται περίεργο, θα πρέπει να κοιτάζει πρώτιστα την είσοδο στην εξάδα. Όπως και νάχει, η ΑΕΚ πρέπει να ανασυνταχτεί και από τη θεωρία να περάσει στη πράξη. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
