Εμμέσως σε προηγούμενες δηλώσεις και καθέτως την Παρασκευή ο Χένινγκ Μπεργκ παραδέχτηκε την δυσκολία της ομάδας του να τελειώσει φάσεις. Μία πολύ δημιουργική ομάδα, που φτιάχνει πολλές φάσεις, αλλά σκόραρε μόνο 23 φορές σε 16 αγώνες. Υπάρχουν εξηγήσεις, μία εξ' αυτών είναι αριθμητική. Αφορά τη συχνότητα, τις χρονικές περιόδους που σκοράρει η Ομόνοια. Υπάρχει μία εμφανής έλλειψη ισορροπίας.
Λοιπόν. Η Ομόνοια σκόραρε 14 γκολ στο πρώτο μέρος και 9 στο 2ο. Τα 17 γκολ σημειώθηκαν μέχρι το 60' και τα 22 μέχρι το 72'. Μόλις ένα γκολ επιτεύχθηκε στα τελευταία στάδια, αυτό με τον Απόλλωνα στις καθυστερήσεις. Από όλα τα γκολ του 2ου ημιχρόνου, μόνο τα τρία (με ΑΕΚ, Εθνικό, Πάφο) άλλαξαν τα δεδομένα υπέρ της Ομόνοιας σε εκείνο το χρονικό σημείο (τα άλλα ήταν είτε αύξηση του προβαδίσματος ή μείωση). Μόνο το γκολ στο Δασάκι στο 72' αποδείχτηκε γκολ νίκης.
Όλο αυτό το σκηνικό έχει δύο πλευρές. Από τη μία η Ομόνοια γενικώς είναι πιεστική-επιθετική από την αρχή και δίνει πολλές δυνάμεις. Συνήθως παίρνει αυτό που θέλει νωρίς, άρα μετά το 65'-70' κάνει διαχείριση. Από την άλλη όμως η στατιστική πτώση στο 2ο ημίχρονο και η ανομβρία στα τελευταία 20 λεπτά έχει στοιχίσει, και όσο συνεχίζεται θα στοιχίζει. Σε κάποιο βαθμό μάλιστα έρχεται στατιστικά να εξηγήσει γιατί η Ομόνοια δεν έχει καλή επιθετική επίδοση.
